δημιούργησε ένα μικρό φύλλο από αγώγιμο πλαστικό που πετά κυματίζοντας.
Το μαγικό χαλί, μήκους δέκα εκατοστών, δημιουργεί κυματισμούς που ωθούν τον αέρα από το μπροστινό στο πίσω μέρος της κάτω επιφάνειας.Το πρωτότυπο που παρουσιάζεται στο Applied Physics Letters πετά με ταχύτητα ενός μέτρου ανά δευτερόλεπτο, ή 3,6 χιλιόμετρα την ώρα -λίγο πιο αργά από έναν άνθρωπο που κάνει βόλτα. Ο Νόα Τζάφερις, που επινόησε το χαλί στο πλαίσιο της διδακτορικής του διατριβής, ελπίζει τώρα ότι η ταχύτη
τα μπορεί να εκατονταπλασιαστεί. Υπολογίζει μάλιστα ότι ένα ιπτάμενο φύλλο πλαστικού μήκους 50 μέτρων θα μπορούσε να σηκώσει το βάρος ενός ανθρώπου.
Το πρόβλημα είναι ότι το ηλεκτρικό ρεύμα που δημιουργεί την κυματοειδή κίνηση προέρχεται από μια μπαταρία συνδεδεμένη στο φύλλο με καλώδια. Αυτό το εμπόδιο θα μπορούσε πάντως να ξεπεραστεί με ηλιακούς συλλέκτες ενσωματωμένους στην πάνω επιφάνεια. «Αυτό που μας δυσκόλεψε ήταν ο έλεγχος της συμπεριφοράς του φύλλου καθώς παραμορφώνεται με υψηλή συχνότητα» ανέφερε στο BBC ο Τζέιμς Στερμ, επιβλέπων καθηγητής του Νόα Τζέφρις.
Για να λύσει το πρόβλημα και να κάνει το φύλλο να πετάξει, ο ερευνητής κάλυψε την επιφάνεια του πρωτότυπου με αισθητήρες, των οποίων τα δεδομένα του επέτρεψαν να προβλέπει πού σχηματίζονται αναδιπλώσεις. Παραμένει άγνωστο αν η εφεύρεση του Τζάφερις θα έχει ποτέ πρακτικές εφαρμογές.
Το πρόβλημα είναι ότι το ηλεκτρικό ρεύμα που δημιουργεί την κυματοειδή κίνηση προέρχεται από μια μπαταρία συνδεδεμένη στο φύλλο με καλώδια. Αυτό το εμπόδιο θα μπορούσε πάντως να ξεπεραστεί με ηλιακούς συλλέκτες ενσωματωμένους στην πάνω επιφάνεια. «Αυτό που μας δυσκόλεψε ήταν ο έλεγχος της συμπεριφοράς του φύλλου καθώς παραμορφώνεται με υψηλή συχνότητα» ανέφερε στο BBC ο Τζέιμς Στερμ, επιβλέπων καθηγητής του Νόα Τζέφρις.
Για να λύσει το πρόβλημα και να κάνει το φύλλο να πετάξει, ο ερευνητής κάλυψε την επιφάνεια του πρωτότυπου με αισθητήρες, των οποίων τα δεδομένα του επέτρεψαν να προβλέπει πού σχηματίζονται αναδιπλώσεις. Παραμένει άγνωστο αν η εφεύρεση του Τζάφερις θα έχει ποτέ πρακτικές εφαρμογές.
Ο ίδιος πάντως εκτιμά ότι θα ήταν ιδανικός τρόπος μετακίνησης σε σκονισμένες επιφάνειες, εκεί όπου τα οχήματα με κινούμενα εξαρτήματα δυσκολεύονται να περάσουν. Οι προκαταρκτικοί υπολογισμοί δείχνουν μάλιστα ότι τέτοια ιπτάμενα οχήματα θα μπορούσαν να πετούν ακόμα και στην αραιή ατμόσφαιρα του Άρη.
Πηγή: www.tanea.gr, www.tovima.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε το